Skaczące bomby. Broń brytyjska, która kruszyła hitlerowskie zapory [GALERIA]

Przeróżnych sposobów używano podczas drugiej wojny światowej, by zadać wrogowi straty. Jedną z cudownych broni były skaczące bomby użyte przez Brytyjczyków do niszczenia tam wodnych. ZOBACZ ZDJĘCIA.

Na stronie Królewskich Sił Lotniczych Wielkiej Brytanii pojawiła się informacja, że pierwszy dywizjon zakupionych od USA 138 samolotów F-35B Lightning będzie wkrótce stacjonował w bazie RAF w Marham i będzie nosił nazwę Squadron 617 na pamiątkę słynnego dywizjonu bombowego z czasu drugiej wojny światowej znanego pod mianem Dambusters. Ta jednostka przeprowadziła serię ataków na niemieckie zapory wodne za pomocą skaczących bomb.

Naloty miały sparaliżować przemysł Zagłębia Ruhry i osłabić potencjał wojenny III Rzeszy. Były pierwszym przypadkiem zastosowania chirurgicznych uderzeń mających w założeniu precyzyjnie niszczyć obiekt bez zbędnych strat w ludziach. Jednak należy wątpić, że Brytyjczykom przyświecał właśnie taki cel - odpowiadali z całą bezwzględnością na bombardowanie swojej ludności i liczyli na utopienie jak największej liczby Niemców. Dywizjon został utworzony 21 marca 1943 roku na lotnisku Scampton. Jednostka wyposażona była początkowo w 18 samolotów Avro Lancaster Mk. III (Special) przystosowanych do zrzutu skaczących bomb. To właśnie ta broń stała się podstawą operacji zniszczenia zapór wodnych umiejscowionych w głównym zagłębiu przemysłowym Niemiec.

Bomba jak kaczka

Plan zniszczenia fabryk produkujących broń dla Hitlera nie byłby do pomyślenia bez znakomitego naukowca i inżyniera Barnesa Wallisa. Wallis najpierw projektował sterowce, ale kiedy ta technologia została poniechana po spektakularnych katastrofach, został budowniczym samolotów. Opracował nową konstrukcję kadłuba - zapożyczoną od sterowców konstrukcję geodetyczną, która okazała się bardziej wytrzymała od stosowanych żebrowych i nadała niezwykłą żywotność bombowcom Vickersa Wellesley i Wellington.