„Jędruś” - partyzant z Kielecczyzny. Na czym polegał jego fenomen?

Wśród swoich podkomendnych cieszył się olbrzymim szacunkiem. Miał opinię wyjątkowego człowieka, który potrafił zjednywać ludzi. Na tym miał polegać fenomen sukcesu Władysława Jasińskiego „Jędrusia” – według wielu obok „Hubala” i „Ponurego” – jednego z najpopularniejszych partyzantów ziemi świętokrzyskiej.

– Zdumiewała jego ruchliwość i niewyczerpane siły. Ujawniające się w trakcie działania coraz to nowe cechy osobowościowe Jasińskiego budziły podziw i szacunek dla tego człowieka, niezależnie od okoliczności, potrafił się zdobyć na pogodny żart i nigdy nie okazywał zmęczenia, czy choroby, ani strachu. […] Wykorzystywał […] wybitny dar elokwencji i swobodę w obejściu w każdym środowisku oraz właściwą sobie łatwość w zjednywaniu sobie ludzkiego zaufania – pisał o dowódcy oddziału partyzanckiego „Jędrusie” jeden z jego podkomendnych – Włodzimierz Gruszczyński.