Fot. Jolanta Młodecka Grób Tomasza Zielińskiego został odnowiony dzięki inicjatywie Stowarzyszenia Kulturalnego Gminy Osięciny.
Tomasz Zieliński zmarł 12 marca 1869 r. w wieku 79. Był właścicielem dóbr: Kościelna Wieś, Konary, Ozdoba, Sęczkowo, Korytowo, Wróblewo i łąki nad Bachorzą oraz kolonii Wsi Zblęg, którą od swojego nazwiska nazwał Zielińsk.
Służbie folwarcznej swojego majątku oprócz zwykłych zarobków i ordynarnii przyznał 4 proc. czystego zysku z dochodu całych dóbr.
W 1841 r. został wybrany na członka Dozoru Parafialnego w Osięcinach, a wkrótce także w Kościelnej Wsi. Wspólnie z kilkoma działaczami społecznymi w 1842 r. zorganizował Osięcińskie Towarzystwo Wstrzemięźliwości. Również z inicjatywy Tomasza Zielińskiego w 1843 r. rozpoczął działalność przy kościele parafialnym w Osięcinach Zakład Dobroczynności Opatrzności Bożej, przeznaczony dla starców, kalek i sierot.
Kiedy w 1852 r. przez Osięciny przeszła fala epidemii cholery, jedynej, w miarę skutecznej pomocy mieszkańcom Osięcin i okolicznych wiosek, udzielił Tomasz Zieliński. W 1855 r. Komisja Rządowa Spraw Wewnętrznych i Duchownych mianowała Tomasza Zielińskiego wójtem gminy Kościelna Wieś, w skład której oprócz Kościelnej Wsi wchodził Pagaj, Korytowo, Wróblewo, Ozdoba, Zielińsk i Zblęg.
W 1859 r. Tomasz Zieliński usynowił Antoniego Kocenta, dając mu również swoje nazwisko Zieliński.
Tomasz Zieliński został pochowany obok swoich rodziców, ojca Wawrzyńca i matki Katarzyny Moniki, z domu Kościńskiej, na cmentarzu w Osięcinach w okazałym sarkofagu wystawionym przez przybranego syna, Antoniego Kocenta Zielińskiego. Sarkofag przypomina pomnik ks. Józefa Poniatowskiego w Lipsku. Wierzch wieńczy ułański mundur z czakiem polskim.