Choć Anna Jantar już tu nie mieszka, to pamięć o niej wciąż trwa
Był 14 marca 1980 roku. Dokładnie o godzinie 11.15, niedaleko warszawskiego lotniska Okęcie, rozbił się lecący z Nowego Jorku należący do Polskich Linii Lotniczych LOT Ił 62 „Mikołaj Kopernik”. Leciało nim 77 pasażerów i 10 członków załogi. Niestety wszyscy zginęli. Była wśród nich jedna z najpopularniejszych polskich piosenkarek minionego stulecia – poznanianka Anna Jantar.
Przyszła na świat 10 czerwca 1950 roku w Poznaniu jako Anna Maria Szmeterling. Jej ojciec Józef pochodził ze Lwowa, a mama Halina z Surmacewiczów z Wronek. Ania była dzieckiem niezwykle uzdolnionym artystycznie, a jej talent ujawnił się bardzo wcześnie. Miała słuch absolutny i jako czterolatka zaczęła uczęszczać do przedszkola muzycznego przy Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Poznaniu, a potem do Państwowej Podstawowej Szkoły Muzycznej im. Henryka Wieniawskiego, która wtedy mieściła się przy ulicy Zwierzynieckiej. Jej instrumentem stał się fortepian. Gdy miała 10 lat, zabrano ją na koncert w Filharmonii Poznańskiej.
Mając lat 12, wygrała konkurs pianistyczny, ale coraz bardziej pociągało ją śpiewanie. Jeszcze jako licealistka, a uczyła się w VIII Liceum Ogólnokształcącym im. Adama Mickiewicza, związała się z poznańskimi klubami studenckimi Od Nowa i Nurt. Śpiewała z zespołem „Szafiry” Piotra Kuźniaka, a także z grupą „Organizacja Józefa Paskuda”, którą kierował gitarzysta Tomasz Dziubiński. Śpiewanie sprawiło, że nie dopuszczono jej do matury w VIII LO, dlatego zdawała ją w wieczorowym LO przy ulicy Strzeleckiej. Po maturze zdawała egzaminy do Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Zdała z piątą lokatą, ale niestety był to czas, gdy wiele zależało od komisji społecznej. W rezultacie z 13. lokatą nie dostała się na studia.
„Najtrudniejszy pierwszy krok” i inne przeboje
W 1968 roku w studio Polskiego Radia w Poznaniu przy ulicy Berwińskiego nagrała znaną między innymi z repertuaru grupy No To Co piosenkę „Po ten kwiat czerwony”. W tym samym roku za piosenkę „A lipiec grał” otrzymała wyróżnienie na Festiwalu Piosenki i Piosenkarzy Studenckich w Krakowie. Rok później na Famie w Świnoujściu wyróżniono ją za piosenkę „Łąka bez kwiatów”. W roku 1969 Anna Szmeterling rozpoczęła współpracę z grupą Waganci i 15 sierpnia 1970 roku wzięła ślub cywilny z jej liderem Jarosławem Kukulskim. Ślub kościelny odbył się 11 kwietnia 1971 w kościele św. Anny. Rok 1970 przyniósł również wielki przebój Wagantów „Co ja w Tobie widziałam?”. W 1972 roku Anna Maria Szmeterling zaczęła występować pod pseudonimem Anna Jantar.
Przełomem w jej działalności stał się rok 1973, kiedy to wystąpiła w Opolu w przygotowanym przez Estradę Poznańską koncercie „Interpretacje”. Śpiewała wtedy swój wielki przebój „Najtrudniejszy pierwszy krok”. Nie zdobyła nagrody głównej, ale piosenkę tę śpiewała cała Polska. Potwierdzeniem popularności artystki był w następnym roku utwór „Tyle słońca w całym mieście”, który zarazem stał się tytułem pierwszej solowej płycie Ani, która rozchodząc się w nakładzie ponad 150 tysięcy egzemplarzy, zdobyła miano „złotej płyty”. „Złotą płytą” stał się też kolejny album „Za każdy uśmiech twój”. W wysokich nakładach rozeszły się także kolejne płyty „Zawsze gdzieś czeka ktoś” z roku 1977 i „Anna Jantar” wydana w roku 1980. Niestety, jej świetnie rozwijająca się kariera została przedwcześnie przerwana. Jednak pamięć o tej niezwykłej artystce trwa.
Od 40 lat o Annie pamiętają wszyscy
Po tragicznej śmierci Anny Jantar grupa Budka Suflera dedykowała jej piosenkę „Słońca jakby mniej”, którą zamieściła na płycie „Ona przyszła prosto z chmur” nagraną razem z wokalistą Romanem Czystawem. Anna Jantar jest wymieniona również w piosence „Czas ołowiu” nagranej z Budką Suflera przez Felicjana Andrzejczaka. Natomiast Krzysztof Krawczyk poświęcił jej piosenki „Lot nr 205” oraz „To, co dał nam świat”. Córka piosenkarki Natalia Kukulska nagrała poświęcone jej mamie utwory „Dłoń” i „Po tamtej stronie”. W roku 1990 ukazała się pierwsza płyta, na której polscy artyści w hołdzie Annie Jantar śpiewają piosenki z jej repertuaru. Byli wśród nich Eleni, Bogusław Mec, Mietek Szcześniak czy Magda Durecka.
W roku 1994 ukazała się opracowana przez Mariolę Pryzwan książka „Wspomnienie o Annie Jantar. Słońca jakby mniej”. W latach 2004-2006 we Wrześni obywał się Festiwal Piosenki im. Anny Jantar. Jesienią 2008 roku ukazała się książka księdza Andrzeja Witki o Annie Jantar. 14 marca 2014 roku ukazała się kolejna książka Marioli Pryzwan „Bursztynowa dziewczyna. Anna Jantar we wspomnieniach”, będąca poszerzonym wydaniem jej wcześniejszej książki. 4 czerwca 2015 roku, tuż przed 65. rocznicą urodzin piosenkarki, ukazała się jej biografia „Tyle słońca. Anna Jantar” autorstwa Marcina Wilka.