Buldożery niszczą kultową architekturę. 50 lat temu OPT był świadectwem potęgi. Dziś to już historia

Fantastycznego, ale koszmarnie zaniedbanego Ośrodka Postępu Technicznego już nie ma. Ma szczęście Spodek, że nie powstał w tym samym miejscu. Bo podzieliłby los OPT.

To chyba najsmutniejsza rozbiórka dzieła powojennej architektury na Śląsku. Bo równany z ziemią Ośrodek Postępu Technicznego był kiedyś świadectwem gospodarczej, technologicznej, architektonicznej potęgi tego regionu węgla i stali. Bo nie znika na oczach wszystkich, nie ma nawet wystawnego pogrzebu, jak niedawno wieżowiec DOKP w Katowicach. Bo nikt nie protestuje, jak kiedyś w obronie dworcowych kielichów. OPT przez lata popadał w zapomnienie gdzieś na kraju Parku Śląskiego i gdy w końcu zaczęły rozjeżdżać go buldożery, wszyscy machnęliśmy ręką i uznaliśmy, że już nic nie da się zrobić. A nadal się da.

To było okno wystawowe wielkiego Śląska

Ośrodek Postępu Technicznego, zlokalizowany na granicy Chorzowa (terytorialnie to Chorzów), Katowic i Siemianowic, na północno-wschodnim krańcu Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku, otwarto w 1961 roku. Z wielką pompą. Rządowych dygnitarzy po futurystycznym kompleksie oprowadzał sam Jerzy Ziętek. To było całkowicie zrozumiałe - OPT co najmniej przez kilkanaście lat (część pawilonów na jego terenie wznoszono do połowy lat 60.) był jednym z okien wystawowych - dosłownie i w przenośni - nowoczesnego, bogatego, rozwijającego się technologicznie Śląska.

Ośrodek w zamyśle miał być placówką informacyjno-naukową, która - jak to ujęli pomysłodawcy tej inwestycji - „w sposób atrakcyjny i popularny zaznajamiałaby jak najszersze kręgi społeczeństwa śląskiego z aktualnym stanem postępu technicznego wszystkich gałęzi przemysłu gospodarki narodowej”. Organizowano w nim pokazy, prelekcje, wystawy handlowe i targi.