Boniewo - było rycerską osadą [zdjęcia]
Boniewo, jak wiele miejscowości na Kujawach ma starą i bogatą historię. W średniowieczu była to osada rycerska i rodowa siedziba Boniewskich herbu Ogończyk.
Później pojawiają się inne znane rodziny: Siewierskich, Komorowskich. Jeden z Siewierskich, Jan, przeszedł na kalwinizm i zmusił ówczesnego proboszcza do opuszczenia Boniewa. Kościół, który był w Boniewie, najpierw zamknięto, potem rozebrano.
Boniewo wróciło na łono kościoła katolickiego, gdy w 1682 r., staraniem kolejnego właściciela, Sebastiana Jaranowskiego, zbudowano tu drewniany kościół. Niestety, do naszych czasów nie przetrwały nawet ślady po nim.
W 1750 r. pojawiają się nowi właściciele - rodzina Glińskich. Stanisław Gliński, herbu Ślepowron, był właścicielem pobliskiego Otmianowa. Majątek dziedziczony był potem w rodzinie, poczynając od jego synów: Urbana i Józefa. To była rodzina, której członkowie pełnili ważne funkcje na urzędach. Urban karierę urzędniczą rozpoczął w 1775r. jako cześnik bydgoski, potem był podstolim radziejowskim i inowrocławskim. Józef zaś był kanonikiem włocławskiej katedry.
Józef Gliński, syn Urbana, pełnił urząd sędziego pokoju powiatu brzeskiego. Był dobrze wykształcony, posiadał bogaty księgozbiór, z kolekcją rysunków, albumów i rycin. Przyjaźnił się z Fryderykiem hrabią Skarbkiem, właścicielem m.in. dóbr w Osięcinach.
Glińscy posiadali Boniewo aż do II wojny. Choć nie bez problemów. W1927 r. majątek przeszedł w ręce Jana Glińskiego. Niestety, był bardzo zadłużony w Towarzystwie Kredytowym Ziemskim. Trzeba było go sprzedać. Na licytacji w 1931 r. majątek kupiła Maria Borkowska, którą wkrótce Jan Gliński poślubił.
Ważnym akcentem w boniewskim pejzażu jest stacja kolejki wąskotorowej. Stacja stoi, kolejki już nie ma.
Pod zaborem rosyjskim na Kujawach pierwsza taka kolejka powstała w 1900 r. w Brześciu Kujawskim - stąd prowadziła do Brzezia, do stacji kolei Warszawsko-Bydgoskiej. W następnych latach tory przedłużono, m.in. przez Koło do Sieradza.
Na tej trasie znalazło się Boniewo. Dziś po wąskotorowej kolejce pozostały zardzewiałe, zarośnięte trawą tory i charakterystyczny budynek stacji.